Amiodaron i tarczyca

07.02.2017

Agata Jabrocka-Hybel, Tomasz Bednarczuk, Luigi Bartalena, Dorota Pach, Marek Ruchała, Grzegorz Kamiński, Marta Kostecka-Matyja, Alicja Hubalewska-Dydejczyk

Streszczenie
Lek antyarytmiczny — amiodaron, pochodna benzofuranu bogata w jod, wywołuje zaburzenia funkcji tarczycy w 15–20% przypadków. Amiodaron może powodować niedoczynność tarczycy (AIH) oraz nadczynność tarczycy (AIT). AIH jest leczona substytucyjnie lewoty - roksyną, w jej przypadku nie jest konieczne odstawienie amiodaronu. Nadczynność tarczycy indukowaną amiodaronem dzielimy na dwa typy: typ 1 — nadczynność tarczycy związana z nadmierną produkcją hormonów tarczycowych, oraz typ 2, w której dominuje proces zapalenia tarczycy związanego z rozpadem gruczołu. Wyróżnia się również typ mieszany/nieokreślony, w którego patomechanizmie udział biorą oba powyżej opisane mechanizmy. Typ 1 AIT występuje zwykle na podłożu wcześniej występującej choroby tarczycy, zaś typ 2 w pierwotnie zdrowym gruczole tarczowym. Tionamidy są lekiem pierwszego rzutu w leczeniu typu 1 AIT, nadchloran sodowy/ /potasowy poprzez hamowanie wychwytu jodu może zwiększać odpowiedź na tionamidy. AIT typu 2 jest leczone głównie z zastoso - waniem glikokortykosteroidów. Odpowiedź na leczenie zależy od wielkości gruczołu tarczowego i ciężkości tyreotoksykozy. Postaci mieszane mogą wymagać zastosowania złożonej terapii z użyciem tionamidów, nadchloranu sodowego/potasowego oraz steroidów. Leczenie radiojodem często jest niemożliwe z powodu zmniejszonego wychwytu jodu u pacjentów wcześniej leczonych amiodaronem. Zabieg usunięcia tarczycy jest bardzo pomocną formą leczenia nadczynności tarczycy indukowanej jodem, szczególnie w przypadkach opornych na leczenie farmakologiczne. Tyroidektomia wykonana przez doświadczony zespół chirurgów może być szczególnie pomocna u chorych z poważnymi zaburzeniami w układzie sercowo-naczyniowym. (Endokrynol Pol 2015; 66 (2): 176–196 )

Słowa kluczowe: amiodaron; AIH; AIT; leczenie radiojodem; tyroidektomia

Pełna treść publikacji (w języku angielskim i polskim) na łamach Endokrynologii Polskiej »