Polimorfizm receptora estrogenowego alfa jest istotny dla metabolicznych konsekwencji menopauzy

07.02.2017

Jarosław Pinkas, Mariusz Gujski, Anna Wierzbińska-Stępniak, Alfred Owoc, Iwona Bojar

Streszczenie
Menopauza związana jest z wieloma zdrowotnymi i metabolicznymi konsekwencjami wynikającymi ze spadku poziomu estrogenów. Kobiety w wieku pomenopauzalnym są obarczone wyższym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, a główną przyczyną śmiertelności w tej grupie jest choroba niedokrwienna serca. Niedobór estrogenów związany jest między innymi z częstym występowaniem dyslipidemii, przerwaniem korzystnego oddziaływania estrogenów na ściany naczyń, zwiększeniem masy ciała charakteryzującym się niekorzystnym rozmieszczeniem tkanki tłuszczowej o zwiększonej ilości tłuszczu trzewnego i redukcji tak zwanej beztłuszczowej masy ciała. Estrogeny wywierają wpływ na metabolizm głównie poprzez mechanizm genomowy. Obecność receptorów estrogenowych a i b została stwierdzona w wielu tkankach i narządach. Ostatnio zwrócono uwagę na fakt, że efekt działania estrogenów na tkanki i narządy może zależeć nie tylko od rozkładu, ale również od rodzaju ich typów polimorficznych. W artykule przedstawiono najnowsze podejście do problemu metabolicznych następstw wynikających z menopauzy, w zależności od posiadanego polimorfizmu receptora estrogenowego alfa (ER a ). Geny kodujące ER a mają wiele wariantów polimorficznych, z których — z punktu widzenia klinicznego — najbardziej istotne są dwa polimorfizmy pojedynczych nukleotydów (SNP): Xba1 i PvuII. Przegląd literatury wskazuje, że polimorfizmy ER a mają istotne znaczenie dla wpływu estrogenów na funkcjonowanie organizmu kobiety po menopauzie i mogą implikować rozwój licznych stanów patologicznych, w tym zapobieganie lub rozwój zaburzeń metabolicznych. (Endokrynol Pol 2016; 67 (6): 608–614)

Słowa kluczowe: menopauza; receptor estrogenowy; zaburzenia metaboliczne

Pełna treść publikacji (w języku angielskim i polskim) na łamach Endokrynologii Polskiej »