Polskie Towarzystwo
Endokrynologiczne

05.01.2019

Streszczenie
Kanabinnoidy stanowią pochodne konopii, najbardziej aktywnym biologicznie wśród nich jest tetrahydrokannabinol (THC). Najczęściej stosowanymi narkotykami są marihuana, haszysz i olej haszyszowy. Te mieszaniny związków wywierają swój efekt poprzez interakcję z receptorami kannabinoidowymi CB1 i CB2. Receptory typu pierwszego (CB1) zlokalizowane są głównie w ośrodkowym układzie nerwowym oraz w tkance tłuszczowej oraz narządach, w tym większości gruczołów wydzielania wewnętrznego. Receptory typu drugiego (CB2) znajdują się głównie w obwodowym układzie nerwowym (obwodowe zakońćzenia nerwowe) oraz na powierzchni komórek ukłądu immunologicznego. Obecnie coraz większą wagę przywiązuje się do roli endogennych ligandów oddziałujących ze wspomnianymi receptorami, jak i roli samych receptorów. Dotychczas udowodniono udział endogennych kannabinoidów w regulacji ilości przyjmowanego pokarmu, homeostazy, mają także istotny wpływ na układ wydzielania wewnętrznego, w tym aktywność przysadki, kory nadnerczy, tarczycy, trzustki i gonad. Wzajemne powiązania pomiędzy układem endokannabinoidowym i aktywnością układu wydzielania wewnętrznego może stanowić punkt uchwytu dla licznych leków, któych skuteczność wykazano w przypadku leczenia niepłodności, otyłości, cukrzycy cz nawet zapobieganiu chorobom układu sercowo-naczyniowego.

Słowa kluczowe: układ kannabinoidowy; endokannabinoidy; receptor CB1; układ wewnątrzwydzielniczy

Pełna treść publikacji (w języku angielskim i polskim) na łamach Endokrynologii Polskiej »