Rola selenu w patofizjologii gruczołu tarczowego

28.08.2017

Streszczenie
Obecnie uważa się, że dla właściwego funkcjonowania gruczołu tarczowego (GT), oprócz jodu niezbędne są również: selen, żelazo, cynk, miedź oraz wapń. Niejednokrotnie dopiero adekwatna podaż jednego z tych mikroelementów (na przykład jodu), może ujawnić objawy wynikające z niedoboru pozostałych (na przykład żelaza lub selenu). Selen jest zaliczany do pierwiastków śladowych mających kluczowe znaczenie dla utrzymania homeostazy organizmu ludzkiego, szcze­gólnie dla prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego i tarczycy. Wyniki badań epidemiologicznych wykazały, że niedobór selenu może dotyczyć aż 1 miliarda ludzi na całym świecie i wielu krajów. Warto również podkreślić istotne zależności, które narzucają odpowiednią kolejność suplementacji. Wykazano bowiem, że nadmierna podaż dużych dawek selenu może w rejonach endemicznych nasilać skutki niedoboru jodu, podczas gdy odpowiednia podaż selenu u badanych zwierząt może łagodzić konsekwencje nadmiaru jodu, zapobiegając zmianom destrukcyjno-zapalnym tarczycy.

Słowa kluczowe: selen, gruczoł tarczowy, tarczyca, suplementacja

Pełna treść publikacji (w języku angielskim i polskim) na łamach Endokrynologii Polskiej »